Tlenoterapia jest postępowaniem leczniczym w przewlekłej niewydolności oddechowej. Celem jest zwiększenie stężenia tlenu w pęcherzykach płucnych, co w konsekwencji poprzez wysycenie hemoglobiny tlenem i jego dowóz do tkanek, ma zapobiec kwasicy oraz innym następstwom wynikającym z niedotlenienia organizmu.
Do przewlekłego leczenia tlenem w warunkach domowych przy pomocy koncentratora tlenu, kwalifikują się chorzy na przewlekłe, nienowotworowe choroby płuc w okresie niewydolności oddechowej. Kwalifikacja opiera się o wynik badania gazometrycznego krwi tętniczej pobranej w spoczynku, w pozycji siedzącej wykonanej w okresie wyrównania choroby (pacjent oddycha powietrzem atmosferycznym). Kwalifikacji do leczenia dokonuje lekarz pulmonolog/chorób płuc. Chorzy spełniający odpowiednie kryteria mają prawo do bezpłatnego korzystania z koncentratora tlenu przez ośrodek DLT w ramach procedury finansowanej przez NFZ. W domowym leczeniu tlenem (DLT) stosowane są koncentratory tlenu, które filtrując powietrze atmosferyczne z otoczenia, poprzez filtr molekularny, oddzielają tlen od azotu i dwutlenku węgla, przez co uzyskuje się tlen o stężeniu 80-90% i przepływie 2-4 l/min. Tlen podawany jest choremu za pomocą maseczki twarzowej lub cewników donosowych.
W celu kwalifikacji pacjenta do tlenoterapii wymagane jest skierowanie do Poradni Domowego Leczenia Tlenem. Świadczenia są realizowane w ramach umowy z NFZ (całkowicie refundowane) w województwach: kujawsko-pomorskim, wielkopolskim, dolnośląskim, opolskim, śląskim, małopolskim, podkarpackim i lubelskim.